مدیریت بحران وظیفه کدام سازمان ها و نهادها است؟
به گزارش شیک بار، رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران اظهار داشت: سازمان ها و نهادهای مختلفی برای مدیریت بحران تعریف شده اند که هر کدام برمبنای قوانین و مقررات خاص خود، نقش هایی ایفا می کنند.
علی نصیری، رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این پرسش که مدیریت بحران وظیفه کدام سازمان ها و نهادها است؟ یکی از چالش های اصلی در حوزه مدیریت بحران، پراکندگی وظایف و مسئولیت ها در سازمان ها و نهادهای مختلف است. هم اکنون، سازمان ها و نهادهای مختلفی برای مدیریت بحران تعریف شده اند که هر کدام برمبنای قوانین و مقررات خاص خود، نقش هایی ایفا می کنند. این مساله موجب ایجاد سردرگمی و ضعف در هماهنگی میان نهادها می شود. وی ادامه داد: یکی از اشکالات عمده این است که سازمان های بالادستی در رابطه با بحران، گوناگون و متنوع هستند. به عنوان مثال، برخی سازمان ها تحت عنوان «مدیریت بحران» و برخی دیگر تحت عنوان «پدافند غیرعامل» عمل می کنند. علاوه بر این، برای هر بحران خاص، مثل تجمعات انبوه یا بحران های بهداشتی نظیر کرونا، ستادهای خاصی تشکیل می شود که به صورتی از هم پوشانی وظایف و سازمان ها حکایت دارد. این وضعیت ممکنست موجب ایجاد خلأ در قانون گذاری و در نتیجه ضعف در اجرای مناسب سیاستها و تدابیر بحران شود. نصیری مطرح کرد: در این مورد، تعدادی از مصوبات شورای عالی امنیت ملی برای بحران ها و شرایط خاص ممکنست با قوانین قبلی تناقض داشته باشد، و این تناقض ها موجب می شود که قوانین از مسیر خود منحرف شده و نهادها نتوانند بطور مؤثر با یکدیگر هماهنگ شوند. بطور کلی، نیاز به یک نهاد یا سازمان مرکزی برای هماهنگی میان این نهادها و ایجاد یک چارچوب قانونی جامع تر برای مدیریت بحران احساس می شود. برخی کشورها، سازمان های مدیریت بحران به عنوان عضو کابینه درنظر گرفته می شوند وی درباره ی این که در بعضی کشورها سازمان های مدیریت بحران به عنوان عضو کابینه درنظر گرفته می شنود اظهار داشت: هم اکنون، خیلی از کارشناسان براین باورند که سازمان های مدیریت بحران باید جایگاه قانونی لازم را داشته باشند و نه فقط رییس این سازمان توسط رییس جمهور تعیین شود، بلکه باید عضویت در کابینه را نیز داشته باشند. بگفته تعدادی از این کارشناسان، تعیین رییس سازمان توسط رییس جمهور، بدون عضویت در کابینه، محدودیت هایی در حوزه مشارکت و تأثیرگذاری در جلسات هیات وزیران به وجود می آورد. مقام معظم رهبری نیز دراین خصوص اشاره کرده اند که تعیین رییس سازمان باید به شکلی باشد که این مقام در جلسات هیات وزیران حضور داشته باشد و بتواند در تصمیمات کلیدی کشور مشارکت کند. نصیری اظهار داشت: به قول یکی از اساتید، «مملکت داری کلاً در جلسات رسمی اتفاق نمی افته، بلکه در حاشیه این جلسات است که کارهای واقعی به انجام می رسد.» در حاشیه جلسات و قبل از شروع یا پس از پایان آنها، رایزنی ها، تعاملات و لابی ها شکل می گیرد و این کارها به طور معمول نتیجه سازتر از مباحث رسمی در خود جلسه هستند. بنابراین، اگر فردی از تیم کابینه نباشد و در این جلسات حضور نداشته باشد، قادر به تأثیرگذاری مستقیم بر تصمیمات کلیدی نخواهد بود. رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران مطرح کرد: در همین جهت، بعضی می گویند که خیلی از افراد علاقه دارند تا در کابینه حضور داشته باشند، اما در خیلی از موارد این امکان برای آنها فراهم نمی گردد. آنها معتقدند که باید بررسی نماییم سایر کشورهای موفق چه طور به این مساله نگاه می کنند. کشورهای پیشرفته ای که در عرصه مدیریت بحران موفق تر از ما هستند، ممکنست مدلهای متفاوتی برای ترکیب سازمان ها و تأثیر آنها در تصمیمات کلیدی کشور داشته باشند
منبع: shikbar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب